Gedicht van Irene (schildklierlotgenoot)
Op deze pagina enkele gedichten, die verwoorden wat ik op een andere manier niet goed kan zeggen.......
Stil zijn
Je denkt misschien dat je wat moet zeggen,
je denkt misschien dat je mij moet opvrolijken.
Je wilt me misschien weer zien lachen en genieten.
Je denkt misschien dat je me moet troosten en adviseren.
Wat ik vraag is dit: wil je nog eens luisteren naar mijn verhaal?
Naar wat ik voel en denk?
Je hoeft alleen maar stil te zijn,
mij aan te kijken en mij tijd te geven.
Je hoeft mijn verdriet zelfs niet te begrijpen,
Maar als het kan slechts te aanvaarden,
zoals het voor mij voelt.
Je luisterend aanwezig zijn, zal mijn dag anders maken.
Bron: Marinus van den Berg
Gedicht van Irene
(schildklierlotgenoot)
De Pottenbakker, naar Jeremia 18:6
Heer ik ben een vormeloze klomp klei in Uw hand.
Maak uit mij datgene wat U wilt.
Zodat ik de vormen en kenmerken van U draag
En dat ik op U lijk………
Maak van mij geen prachtige vaas of een schone kan
En zet mij ook niet op een mooie plaats,
zodat ik opval en in hoogmoed brand….
Nee Heer, maak van mij een nietigheidje,
een prulletje,
een héél klein potje.
En zet mij onderop een plank……
En wanneer ik in Uw oven word geplaatst,
Zodat de klei gebakken en dus harder wordt…….
Laat zo ook Uw liefde in mij branden
En mijn geloof in U steeds vaster worden!
Wanneer ik U Heer heb verlaten……
Breek mij, gooi ‘t potje maar kapot!
Ik zal de scherven in Uw Handen leggen,
U kunt toch alles lijmen!
Wat U maakt gaat nooit meer stuk,
Want de lijm die U gebruikt is:
Jezus bloed!
Jenny (1973)
Als glinsterend water
op een steen
zijn mijn tranen
die meegevoerd worden
met de zee.
(loes 2002)
Geloof in jezelf
in de kracht die je hebt
de kracht die jou door het leven leidt
door goede en door slechte tijden.
Geloof in de verborgen kwaliteiten
die iedereen bezit en die je de juiste
weg zullen wijzen.
geloof in
morgen en in wat die dag
je zal brengen en probeer alles
van de zonnige kant te bekijken.
want met een positieve kijk op het
leven is er geen grens aan
jouw mogelijkheden!
(dichteres wil anoniem blijven)
Voor ik was wat ik nu ben
traag ondanks veel voetjes
vele ben ik daarvan kwijt
en beweeg me zacht en zoetjes
een zuchtje wind gelijk muziek
verplaatst mij zonder hinder
dan zeg ik zachtjes ,,dank o Heer,
nu kan ik dansen, ik ben een vlinder.
trofslema
Hoewel men ons heeft doen geloven dat we,
als we loslaten, niets overhouden,
laat het leven zelf telkens weer het tegenovergestelde zien:
Loslaten is het pad naar werkelijke vrijheid.
Net zoals de rotsen niet breken door de golven,
die op de kust beuken,
maar juist tot prachtige vormen worden,
kunnen o
nze
karakters door veranderingen gevormd worden.
Door veranderingen te doorstaan ontwikkeld zich in ons
een mild, maar onwankelbaar, evenwicht.
Ons zelfvertrouwen groeit en wordt uiteindelijk zo groot,
dat we vanzelf goedheid en mededogen gaan uitstralen,
en anderen vreugde brengen.
Dit is wat de dood overleefd,
een fundamentele goedheid die in ieder aanwezig is.
Ons hele leven is bedoeld om deze goedheid te ontdekken,
en als training om haar te realiseren.
uit Dagend Inzicht van Sogyal Rinpoche
Lichtje
Als je denkt in het diepste donker te zitten,
en nergens meer uitzicht ziet.
Dan ineens is er een aarzelend lichtje
een uitgestoken hand.
En is die ene hand niet voldoende
dan volgen er meer.
En al die handen dragen je
en tillen je naar het licht.
M.C. Hagen (schildklierlotgenoot)
“De kaars brandt met een licht,
dat
jullie wil verwarmen.
Licht straalt op je gezicht,
laat
dit licht je omarmen”
JD. 11-06-2016