De drie behandelmogelijkheden,
uit de
richtlijnen voor internisten
Voor de behandeling van patiënten met Graves’ hyperthyreoïdie zijn 3
therapeutische opties beschikbaar: medicamenteuze behandeling met
thyreostatica, behandeling met radioactief jodium en chirurgische therapie.
Voor welk van deze 3 opties gekozen wordt, dient in overleg met de patiënt te
geschieden. In Europa worden verreweg de meeste patiënten primair met
thyreostatica behandeld, doch in de Verenigde Staten is primaire behandeling met
radioactief jodium of chirurgie ook een frequent gekozen optie. Er is slechts 1
prospectieve, gerandomiseerde studie uitgevoerd, die de 3 behandelingen met
elkaar vergeleken heeft voor wat betreft de kwaliteit van leven na de
behandeling. Er werden geen verschillen in kwaliteit van leven gevonden tussen
de behandelmodaliteiten na 3 jaar follow-up (Ljunggren 1998). Het belangrijkste
argument om bij de ziekte van Graves primair te kiezen voor behandeling met
thyreostatica is dat ongeveer 25-50% van de patiënten na behandeling met
thyreostatica gedurende 12 tot 18 maanden, na stoppen van de medicatie gedurende
langere tijd in remissie blijft met een aanzienlijk kleinere kans op
hypothyreoïdie dan na behandeling met radioactief jodium en operatie (Pearce
2006).
●
En verderop
staat:
Chirurgische behandeling is een goede optie bij
patiënten met een groot struma, zeker wanneer er ook sprake is van een Graves’
ophthalmopathie.
●
En in de aanbevelingen is te lezen:
Bij de meeste patiënten met een Graves’
hyperthyreoïdie wordt als primaire therapie behandeling met thyreostatica
geadviseerd. Bij patiënten met een ernstige
Graves’ hyperthyreoïdie en/of een groot struma en bij patiënten met een
hoge titer aan TSH-receptor antilichamen moet primair therapie met radioactief
jodium of chirurgie worden overwogen. De keus tussen radioactief jodium en
chirurgie dient dan samen met de patiënt te worden gemaakt.
●
En in de samenvatting van de richtlijnen voor internisten staat:
Chirurgische behandeling
Absolute indicaties voor chirurgische behandeling van hyperthyreoïdie (d.w.z.
radioactief jodiumbehandeling is geen alternatief):
·
Hyperthyreoidie in combinatie met een verdachte of maligne nodus
·
Noodzaak tot snel ingrijpen, bij ernstige mechanische bezwaren of (zeldzaam) bij
grote bloedflow door de schildklier die tot ernstige shunting leidt
·
Therapieresistentie voor thyreostatica en radioactief jodium (zeldzaam)
Overige indicaties voor chirurgische behandeling van hyperthyreoïdie (d.w.z.
radioactief jodiumbehandeling als alternatief overwegen):
·
Ernstige allergische reactie op of intolerantie van thyreostatica
·
Toxisch multinodulair struma of autonome toxische nodus
·
Ziekte van Graves: in geval van ernstige hyperthyreoïdie, groot struma of
persisterende hyperthyreoïdie na 12-18 maanden behandeling met thyreostatica.
Chirurgie voor hyperthyreoїdie dient te worden uitgevoerd door chirurgen
met een specifieke belangstelling en ervaring in schildklierchirurgie. Gezien de
lage frequentie van thyreoidectomie voor hyperthyreoїdie wordt aanbevolen naar
een chirurg te verwijzen, die minimaal 10-15 schildklieroperaties per jaar
verricht.
●
In de
behandelprotocollen van huisartsen staat hetzelfde. Uit bovenstaande kun je zelf
informatie halen en samen met je arts een keuze maken voor de behandeling
die het beste bij jou past en die de meeste kans geeft op genezing.